-
1 służbowy
adj( wyjazd) business (attr), (stopień, tajemnica) official* * *a.(= urzędowy) official; (= związany z wykonywaną pracą) business, office; (= związany ze służbą) service; broń służbowa service gun; czapka służbowa service cap; godziny służbowe business l. office hours; mieszkanie służbowe company apartment; Br. tied flat; notatka służbowa memorandum, memo; obowiązki służbowe one's business duties; samochód służbowy company car; stopień służbowy rank; stanowisko służbowe position, post; tajemnica służbowa confidential information; wyjazd służbowy business trip; służbowy lunch business l. working lunch; drogą służbową through official channels.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > służbowy
-
2 zaniedbać
глаг.• запустить• пренебрегать• пропустить• упускать* * *zaniedba|ć\zaniedbaćny сов. 1. kogo перестать заботиться о ком (обращать внимание на кого);\zaniedbać dzieci перестать заботиться о детях;
2. со перестать заботиться о чём; запустить, забросить что;\zaniedbać obowiązki służbowe пренебречь служебными обязанностями; \zaniedbać pracę запустить работу; \zaniedbać naukę забросить учёбу
* * *zaniedbany сов.zaniedbać dzieci — переста́ть забо́титься о де́тях
zaniedbać obowiązki służbowe — пренебре́чь служе́бными обя́занностями
zaniedbać pracę — запусти́ть рабо́ту
zaniedbać naukę — забро́сить учёбу
-
3 verhindert
1) ( nicht in der Lage)wegen Krankheit \verhindert sein być ograniczonym w działaniu z powodu chorobydienstlich/beruflich \verhindert sein zostać zatrzymanym przez obowiązki służbowe2) (fam: begabt)ein \verhinderter Dichter niedoszły poeta m -
4 Verpflichtung
Verpflichtung <-, -en> fdie \Verpflichtung haben etw zu tun mieć obowiązek zrobienia czegośdie dienstlichen \Verpflichtungen obowiązki służbowefinanzielle \Verpflichtungen zobowiązania ntPl finansowe\Verpflichtungen gegen jdn haben mieć zobowiązania wobec [o względem] kogoś -
5 służbow|y
adj. [funkcje, obowiązki, kontakty] official; [samochód, telefon] company attr.- godziny służbowe office hours- mieszkanie służbowe tied accommodation- tajemnica służbowa ≈ confidential information- wyjazd służbowy a business tripThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > służbow|y
-
6 obowiązek
poczucie obowiązku Pflichtgefühl nt\obowiązek służby wojskowej Wehrpflicht fświęty \obowiązek heilige Pflichtpełniący obowiązki dyrektora der geschäftsführende [ lub amtierende] Direktor -
7 wykr|oczyć
pf — wykr|aczać impf vi 1. (przekroczyć) to go beyond- to zadanie wykracza poza jego służbowe obowiązki his task goes beyond his official duties2. (dopuścić się przewinienia) to violate, to transgress (przeciwko czemuś against sth)- wykroczyć przeciwko prawu to violate the law- wykraczać przeciwko ustalonemu regulaminowi to transgress against the established regulationsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykr|oczyć
См. также в других словарях:
służbowy — służbowywi «dotyczący pracy w instytucji państwowej, w wojsku itp., wynikający z pracy w takiej instytucji, należny komuś z tytułu pracy; urzędowy» Funkcje służbowe. Stanowisko służbowe. Stopień służbowy. Hierarchia służbowa. Godziny służbowe.… … Słownik języka polskiego
służbowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, służbowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z zorganizowaną, zhierarchizowaną pracą, zwłaszcza w instytucji państwowej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko służbowe. Obowiązki służbowe. Podróż służbowa. Zależności… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rola — 1. Czyjaś rola (jest) skończona «ktoś przestaje się czymś zajmować, nie może lub nie chce podejmować się nowych zadań»: Po tym tańcu wychodzę. Moja rola skończona. Obowiązki służbowe zostały dopełnione (...). A. Libera, Madame. 2. Grać, odegrać… … Słownik frazeologiczny
sekretarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «pracownik zajmujący się korespondencją, przyjmujący interesantów, załatwiający sprawy bieżące związane z działalnością instytucji lub jakiejś osoby» Osobisty, prywatny sekretarz. Sekretarz pisarza. 2. «stanowisko… … Słownik języka polskiego
sformalizować — dk IV, sformalizowaćzuję, sformalizowaćzujesz, sformalizowaćzuj, sformalizowaćował, sformalizowaćowany «sprowadzić do czczej formy, uczynić formalnym; postąpić w myśl litery przepisów, bez wniknięcia w ich istotną treść» Sformalizować czyjeś… … Słownik języka polskiego
haniebnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., haniebnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób haniebny, przynoszący hańbę; nikczemnie, upokarzająco, niechlubnie, podle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Haniebnie przegrać, zdradzić.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień